Basse Normandië oh man wat zwaar.

Woensdag 29 juli 25 kilometer  

 Sille plage - Bernerie sur Sarthe.


Het regent niet als we wakker worden dus we besluiten toch maar te vertrekken. Na wat beraad hebben we besloten om de komende 70 zware kilometers die nu nog voor ons liggen in twee etappes te doen.Helaas niet eerlijk verdeelt want er is een camping in St. Leonard des Bois en dat is na een kleine 25 kilometer ,ga je die voorbij dan zal je de 70 vol moeten maken, want er is geen camping  meer daar tussen in. Nu staat er in onze route beschrijving dat dit dorp en het dorpje dat daarna komt , St.Cénerie Le Gerei, als een van de mooiste dorpjes van Frankrijk worden genoemd, dus dat komt dan mooi uit, gaan we die maar eens bekijken.De meeste dorpjes die we onderweg tegen komen stellen weinig voor, vaak zie je er geen mens en ook de wegen die we rijden zijn stil , áls er een auto rijdt dan rijd die ook meestal erg hard, dus het is toch oppassen geblazen. De klimmen zijn talrijk en volgen elkaar snel op en we zijn dan ook blij als we om een uur of half 2 St.Leonard du Bois bereiken, zo kunnen we ook nog even wat luieren in de zon .Het is inderdaad een heel mooi gelegen, levendig dorpje, ook de camping ligt fraai direct aan de rivier.Veel mensen  komen hier om te wandelen, mountainbiken of kanovaren. We betalen 8 euro voor de overnachting.Jeetje, dat is wel wat anders dan aan de kust waar we regelmatig toch tussen de 25 en 40 euro voor een camping moesten neertellen. Waar we dan ook niet eens zo'n fijne plek hadden. 


Donderdag 30 juli 45 km.

Saint Leonard du Bois - Sees

We zijn om kwart voor zeven op en het is koud!!! Echt koud en alles is nat,brrrr. Er komt zeker de eerste 1,5 uur geen zonnestraaltje het dal in. 

We worden koud tot op t bot.Als de zon eindelijk binnen komt koesteren wij ons eerst aan de warme zonnestralen, dat is heerlijk.

Dan langzaam aan tent afbreken en inpakken.En dan op weg.....

Oh man,o man, wat een zware dag, niet te geloven, wat zijn we blij dat we die 70 km gesplits hebben, anders waren we ècht stuk geweest. 

Eerst 10% en een klein stukje 13% om het dal van de rivier de Sarthon uit te komen maar boven storten we  direct weer naar beneden want Cenerie le Gerei ligt natuurlijk weer in het dal. Cenerie ligt maar 5 km verder en daar stoppen we even om dit prachtige dorpje te bekijken. Het is wonderschoon en dat weten velen want dit is een toeristische trekpleister.We lopen wat rond en schieten wat plaatjes, koffie op terrasje praatje met Belgisch jong gezin die vol bewondering zijn voor onze prestaties,  en dan verder , weer het dal uit.Verder zijn er nauwelijks vermeldenswaardige dorpjes maar wel schitterende natuur en heerlijke vergezichten, ja wat wil je als je hoger en hoger klimt, helaas niet aldoor omhoog.Denk je dat je het gehad hebt daal je rustig weer 100 meter om dan meteen weer 120 meter omhoog te moeten klimmen. Zo gaat het de hele dag door.Slopende kilometers. Het weer is gelukkig goed om te fietsen de zon is doorgebroken maar de wind is NW en dus tegen (dat is minder) en ook fris.

 Ik denk dat dit de zwaarste etappe van al onze reizen is, Bass Normandië, "an me hoela" niks Bass alleen maar hoger en hoger. Na le Croix de Médavy tot Le Bouillon komen er nog vele klimmetjes en dan hebben we kilometers lang 10% afdaling. Zo steil naar beneden is ook niet alles, tenminste voor mij, Hans heeft meer lef en suist me voorbij, ik houd m'n handen bij de remmen, val partijen hebben we niets aan toch? 

Ons einddoel komt in zicht, eerst de mooie torens van de 13e eeuwse Kathedraal van Sees

,die al van verre te zien zijn, daarna rijden we de stad binnen. Het zit ons mee, de camping is niet moeilijk te vinden en tegenover de camping ligt een carrefour supermarché. We doen meteen de avond inkopen en steken over naar de camping. Wat een heerlijk gevoel , dit hebben we toch maar weer gedaan. We blijven hier in elk geval een extra dag om Sees te bekijken en even bij te tanken. We hebben het verdiend.

Een uurtje later komt een veel jongere man, ook helemaal stuk, de camping op rijden.Hij heeft geen tijd voor een rustdag moet over 10 dagen in Houten terug zijn.

Kijk dat is dan wel weer het voordeel van ons pensionado's, een dag meer of minder maakt voor ons niet uit.

De dag eindigt wel met een domper, ik krijg bericht uit Australië dat mijn broer is opgenomen in t ziekenhuis.

Ik word gelukkig op de hoogte gehouden, fingers crossed voor een goede afloop.







Verzonden vanaf Samsung Mobile