Weer in Avignon

Ik zei al dat ik nog veel te vertellen had want we gingen harder dan ik schrijven kon, of eigenlijk internet mogelijkheden kon vinden.

Ook al is de tour zo goed als voorbij,zijn we terug in Avignon waar we overmorgen de trein terug zullen nemen wil ik toch jullie toch nog het een en ander vertellen over de 2e helft van onze reis.
De Drome en de provence;

We rijden door St.Maurice de Remens en daar staat het Chateau waar de schrijver van De kleine Prins geboren en getogen is;.Het ligt op een mooi hoog punt in het dorpje, een beetje vervallen maar het doet me wel wat hier even stil te staan en de intentie van het verhaal tot je door te laten dringen.Het is een dierbaar boekje.


In Hauterives missen we het Palais Ideaal,heeft een postbode gebouwd in 33 jaar. hadden we al eens gezien maar toch jammer.Het wordt weer klimmen en zwoegen en dat levert meestal leuke contacten op en telkens zeggen we weer wat zijn die fransen toch aardig.

We krijgen op weg naar Crest te maken met messieur MISTRAL en die wil weten dat hij er is, tjonge jonge wat een wind, gelukkig in de rug dus we hebben er niet zoveel last van. We nemen in crest een rustdag en hopen dat de wind dan afneemt maar mistral is van plan om te blijven.
Na crest hebben we een prachtige route over de pas de Lauzens, een hoge smalle doorgang tussen de rotsen met een schitterende afdaling naar Saou, waar we van plan waren om op ht ons zo bekende pleintje koffie te gaan drinken.
Maar de Mistrtal waaide daar zo loeihard dat de koffie uit de kopjes zou waaien , dus maar niet.
Pont de Barret wordt de koffieplek, lekker binnen,met als toetje een wandeling door het prachtige dorpje , een plaatje is het;
Door naar Begude de Mauzenc en dat valt tegen, de Mistral komt nu van opzij en blaast me bijna van de weg af. Schrik me rot en neem me voor de eerste de beste camping te nemen. Dit gaat echt te hard.
Bij Hans waait het route boekje van z n tas los en hij moet er achteraan.
De hond die op het erf los loopt gaat weer achter Hans aan omdat hij denkt wat moet die vent op ons land, gelukkig bleek het een watje te zijn.
In Begude de Mezanc blijven we een dag langer om de wind even uit te laten razen, ook Milo en Rebecca hebben ons weer ingehaald.
Na Begude komen we al snel oog in oog te staan met de Mont Ventoux die we de rest van onze reis aldoor wel in de verte kunnen zien.
Sommige dingen vergeet je nooit en nog zie ik hoe we "é jaar geleden met onze bestel eend samen met Aad en Mieke de Mont Ventoux beklommen en er uren over deden om de top te bereiken.
Aad vond het prachtig daarboven, ik vond het koud en lelijk en was hartstikke bang geweest met die afgrond aldoor naast me.
Wat was ik toen blij dat we vanaf de zuidkant zo de lavendel velden in reden.
Geef mij maar grond onder de voeten.
Dit jaar is de lavendel al gesnoeid en kunnen we het alleen nog ruiken als we langs de velden rijden, ook de zonnebloemen laten nu hun verwelkte kopjes hangen.

We overnachten op de municipal van Suze la Rousse, waar een groot Chateau de omgeving domineert, ooit nog even van de Orajes geweest.

De route , het landschap wordt vlakker,ook minder boeiend.
Caderousse ziet er leuk uit kleuruge huisjes en natuurlijk veel bloemen. Het stadje heeft rondom een drie meter hoge muur die het moet beschermen tegen de rivier de Durance die nog al eens overstroomd.
In Orange rijden we langs de Arc de Triomphe maar we rijden door, het is middaguur en hartstikke druk op de wegen.Ik heb echt een hekel aan die drukte.
Op naar Avignon, dat is niet ver meer;
De Rhone over gestoken, gelukkig geen Mistral want dat is echt een crime daar.
Door druiven [ja, Hans moet even proeven hè] appel en kersen boomgaarden berijken we Avignon.
Waar we twee heerlijke dagen hebben. Het is warm de , gaan uit eten met Milo en Rebecca en de dag erna is onze trouwdag die we samen vieren met een etentje op een terras op Place D Horloge.
Hoog op ht palais des Papes zijn prachtige tuinen en heb je een echt betoverend uitzicht over de Rhone vallei , de Mont Ventoux en de Vaucluse.

Na Avignon is het nog 2 dagen fietsen naar Les St.Marie de la Mer.
De Camarque is niet ons favoriete landschap, erg vlak en kaal.
De muggen die ons beloofd zijn vallen mee, we rijden langs rijstvelden en veel riet.
Langzaamaan komen de camarque paarden in beeld en later ook de Flamingo s.
Le dique , een smalle strook land tussen de zee en de meren is wel erg mooi. Vooral door de paarden en de flamingo s;
St Maries is natuurlijk erg toetistich veel terrasjes winkeltjes en heel veel toeristen.
We kopen ons verdiende regenboogje, het geluks symbool van de Gitan [ zigeuners] L Homme qui porte L arc et ciel.
De Mistral waait weer 1 dag en het zand zit overal , de volgende dag kunnen we genieten van het strand en een fietstochtje over Le Dique.
Elly en Boebie komen bij ons langs, In het binnenland heeft het noodweer toegeslagen en s nachts om 1 uur moesten ze de camping af. gezellig voor ons , we continueren traditie van Happy Hour.
Na twee volle dagen In St.Maries gaan we naar Arlesom de Arena enz te bekijken .
Mooiis het en we boffen want er is vanweg het Feest van de rijst van alles te doen.
Daarna naar Tarascon en gisteren weer terug in Avignon waar we woensdag de trein naar huis nemen;
We kijken terug op een geweldige reis die veel te snel voorbij is gegaan. We zijn best een beetje trots dat we dit zonder problemen hebben kunnen volbrengen.

We tellen onze zegeningen Jaap en vergeten er echt niet een.

HET WAS EEN GEWELDIGE ERVARING,
[er komt zeker een vervolg]
.
Groetjes Hans en Anne Marie