Duna de Pyla en Medoc

8 juli woensdag.

Biscarrosse plage-Lanton(Bassin d'Arcachon, 57 km.

We begonnen lekker,fietsend over de nu nog frisse bospaden richting Duna de Pyla. De hoogste zandduin van europa meer dan 100 meter hoog.Zoals je kon verwachten golft de weg lekker mee en we klimmen verschillende malen 8 tot 10 % , het gaat met een slakkengangetje maar we komen er wel, wel frustrerend als je na de afdaling weer opnieuw moet beginnen. Menigeen zonder zwaar beladen fiets, heeft 't er moeilijk mee of moet lopen, dus we doen het zo slecht nog niet.

Duna de Pyla is mooi, het witte zand kleurt prachtig tegen de blauwe hemel en hij is hoog, heel hoog.

We drinken koffie  bij de ingang van een camping waar het er vrolijk aan toe gaat.

Er wordt les gegeven in latijnse dans,- sommigen hebben ècht talent, laten de heupjes lekker draaien.

We zouden eigenlijk de Pyla moeten beklimmen maar dat zien we nu toch niet zitten na dat zwoegen. Dus we kijken lekker toe hoe anderen  't witte zand doorploegen om naar boven te komen, vanaf ons terrasje hebben we er mooi zicht op.

Verder is het heerlijk fietsen vandaag,niet té warm met een verkoelend briesje.

Na duna de Pyla laten we de oceaan even links liggen en volgen de weg langs het bassin d'Arcachon waar we in Lanton camping " le  Coq Hardi" vinden. Ziet er leuk uit, bijna alleen maar fransen die serieus aan het jeu de boulen zijn.

Altijd leuk om naar te kijken.

We krijgen een mooie plek en t leven is goed.


Donderdag  9 juli

Lanton- St Laurent de Medoc 85 km.( met omweg zus, omweg zo)

Tot Lacanau fietsen we de Velodyssee en laten dan de oceaan en de meren even voor wat ze zijn en nemen een dwarstraatje naar de Medoc. Het stuk van Lacanau tot pointe de Grave hebben we vorig jaar ook al gefietst, dus even wat anders.

Er zijn niet veel wegen die de bossen doorsnijden, dus we fietsen naar Brach over een 14 km. lange rechte autoweg in de volle zon.

Gelukkig is t middag pauze voor de fransen en vrij rustig op de weg. Maar er is geen lol aan en Brach heeft ons niets te bieden je bent erdoor voor je er erg in hebt.

We rusten even uit in t gras  en gokken er op in Listrec Medoc een camping te vinden .

De weg naar  Listrec Medoc is vriendelijker en vooral schaduw rijker dus kunnen we lekker tempo maken.

Tot onze teleurstelling stelt ook dit stadje weinig  voor, laat staan dat er een camping is. 

Bij navraag zou er in St. Laurent Medoc een camping moeten zijn. Wij weer op weg, de verbindingsweg tussen de stadjes is de D1215.

En die is erggggg, na een paar kilometer met razend vrachtverkeer met aanhangers dat ons rakelings passeert, hebben we uitslaand zweet op de rug, dit is ècht niet leuk we willen eraf. 

Na een kilometer of 5 is er een afslag, niet naar waar we heen willen maar terug naar Listrec Medoc.

Nou kan ons wat schelen , dan maar terug.

Helaas , als t tegen zit, zit het ook goed tegen en het weggetje wordt onverhard met kuilen, keien en los zand. Hoe ik ook m'n best doe, hier kan ik echt niet op fietsen.

Oké dan maar lopen en duwen tot het weer een verharde weg wordt.

We moeten terug naar t punt waar we Listrec zijn binnen gekomen en toch weer een klein stukje D1215 fietsen om aan de overkant een zijwegje te vinden.

Weer eerst zand en grind en duwen maar als we dat gehad hebben gaat t goed. Een mooie bosweg met zo hier en daar een schattig huisje maken de 12 km naar st.Laurent een makkie.

Helaas het kan niet anders , ook daar moeten we weer 3 kilometer over dezelfde D1215 om richting Lesparre  te gaan. 

En daar is hij dan eindelijk, na 85 km mogen we op camping  Le Paradis, op t terras ons te goed doen aan een heerlijk koel tapbiertje en die smaakt me daar toch lekker!!!! 

We zitten op de rand van de Medoc-Haute ,die we dus morgen gaan verkennen.

P.S
Ja Rita en Ben wij koken bijna altijd zelf, doen tegen het einde van de middag die boodschappen die we nodig hebben voor t avond eten en ontbijt en we hebben een gasbrandertje bij ons waar we dat op klaarmaken.Gaat prima.