Medoc en Charente

 St.Laurent-St.Vivien Medoc, 55 km

10 juli, zaterdag.

Ook camping le Paradis heeft geluidshinder van D1215,  het verkeer raast er overheen en wekt ons alweer vroeg , ook de zon is al op volle sterkte en laat ons smelten in de tent, dus eruit.

Vandaag slingeren we wat door de Haute-Medoc.Eindeloos veel druivenvelden en de daarbij behorende Chatteau's, sommigen met grote namen.

Via Sauveur naar Vertheuil waar we een Abdij uit de 11e eeuw bekijken.

Met zijn robuuste bouw van ecru kleurige stenen steekt hij prachtig af tegen de blauwe hemel.

Het interrieur is sober maar de doopfont erg mooi, een zonnestraal die er op valt maakt hem nog mooier.Een zwitserse familie, komt ook het plein op fietsen zij rijden een tocht van 5 dagen van La Rochelle naar Bordeaux waar ze weer worden opgepikt.

Na een gezellige babbel gaan we richting St.Estèphe dat ligt aan de grote rivier de Gironde.Een heerlijke pic-nic plaats lijkt daar op ons te wachten.Rustig en stil , geen verkeers geluiden, ècht stil is het.

Hans plat en ik ga met de stroom van de rivier mee en droom een beetje.

Na onze pauze van een uurtje is het inmiddels bloedheet en onze banden plakken bijna vast aan t asfalt, ze maken een soppend geluid bij t draaien.

De wegen zijn stil en dorpjes lijken uitgestorven, zelfs in de tuinen zie je geen mens.

Alleen 2 maffe Hollanders op zwaar beladen fietsen gaan langs s'Herens wegen en vinden het nog leuk ook.

Tussen Vensac en St. Vivien  moet een camping liggen, er zijn er niet veel hier dus moet je al vroeg je route op gaan bepalen..

In Loriac is een klein winkeltje dat om 4 uur open gaat, dus daar doen we inkopen.

Het is er zo nauw dat ik bij het omdraaien een tafeltje raak waar zo'n 10 flessen wijn op staan, als een kegelspel begint de boel te kantelen.

Ik probeer te redden wat er te redden valt maar kan niet verhinderen dat drie flessen op de vloer uit elkaar knallen, vreselijk, de wijn vliegt alle kanten op wat een ravage. 

Met het schaamrood op de wangen bied ik stamelend m'n excusses aan.

We delen de schade en ze blijven vriendelijk. Bonjour en we gaan weer verder.

Na toch wat gezoek komen we aan op camping Les Acassia's. 

Mooi, en gemoedelijke , leuke sfeer en alleen maar Fransen. We denken erover om hier een rustdag te houden om te wassen en fiets onderhoud  maar gaan de volgende ochtend toch maar weer  verder omdat ik liever een extra vrije dag in Soulac sur Mer wil hebben.

Ik vond dat vorig jaar zo'n leuk plaatsje.

            -----------------------------------'

11 juli Van St. Vivien Medoc 46 km naar Royan.

Het loopt toch altijd anders dan gepland, na een bosrijke tocht langs vele leuke vakantie huisjes in Point Medoc komen we bij L'Amelie sur Mer , weer op de Velodyssee en  rijden over duinpaden naar Soulac sur Mer. Het is gezellig druk maar niet overdreven. Lekker kleinschalig, muziek in de hoofdstraat terrasjes en leuke winkeltjes. 

Wij zoeken een fijn plekje op de Boulevard en blijven een uurtje zitten genieten. 

Daarna gaan we verder maar missen de camping die we geprikt hadden, tja en dan sta je opeens op " Pointe de Grave" bij de veerboot.

Ach wat maakt t uit, dan maar vast naar de overkant , is t niet "waar zon en wind ons brengt, t komt altijd goed "de boot vaart elke 40 minuten over de hier o zo brede monding van de Gironde.De strand hanen scheuren met hun water scooters langs de veerboot, stelletje branie gasten .

In Royan is t druk  maar we rijden al snel langs een fantastisch mooie kustweg, rotsen kleine baaitjes er tussen met mooie witte strandjes, het is echt een lust voor t oog, prachtig. 

De weg golft flink dus zo nu een tandje bijzetten.

Als we een camping aangegeven zien staan rijden we daar op af.

We verwachtten dat hij behoorlijk aan de prijs zal zijn, 4 sterren in Royan, dat gaat wat kosten.

Een van de receptionistes is een Hollandse, zelfs uit Amsterdam en opgegroeid in de Jan van Galen buurt. 

Er volgt een geannimeerd gesprek en daarna komt de rekening 35 € voor een plek zonder stroom, met stroom 41. Nou, nou, zegt Hans, jullie zijn niet bepaald goedkoop.

Nee zegt ze klopt maar als je nu een ACSI kaartje had scheelt dat meer dan de helft en dan heb je ook nog stroom.

Big grijns van mijn kant, want  huppakee portemonee open en ik tover even ons ACSI kaartje tevoorschijn, die ik altijd mee neem ,voor je weet maar nooit. Receptioniste in deuk en wij betalen 17€ voor een plaats met stroom. Dat was dus even mazzel hebben.


12 juli Royan - Rochefort 72,5 km

En onze tocht gaat weer verder langs de prachtige kust van Royan, de weg slingert nu ook door de duinen van links naar rechts en omhoog , omlaag en dat kan er fiks aan toe gaan.

Een groot bord waarschuwt PARCOUR DIFFICILLE , we storten ons er maar in en zien wel. Er ligt een soort achtbaan voor ons en menig fietser zonder zware bepakking moet gaan lopen, wij niet, TROTS.

Na het mooie Royan komt er een marais oftewel drooggelegd moerasgebied waar de wegen soms bestaan uit scherpe witte steentjes, te groot om fstsoenlijk over te fietsen. 

Ik probeer het een stuk maar m'n fiets slipt steeds weg en ik ga lopen, als ik zou vallen zijn we verder van huis.

Na een paar kilometer weer asfalt langs een kanaal. 

Het zit hier vol leven, kraanvogels , zwarte reigers en allerlei waterdieren die we in t water horen plonzen als ze ons in de smiezen hebben.

Soms opeens wat kleine witte huisjes met heel veel stokrozen waar ik even voor afstap om een plaatje te schieten.

Toch een leuk stuk om doorheen te fietsen.

Hoewel er ook kilometers lang een onverhard jaagpad langs het kanaal gevolgt moet worden.

De route blijkt met een hele grote omweg Rochefort te bereiken, wij kiezen voor een kortere variant. En vragen even aan een jonge man of we de goede kant op gaan.

Hij verteld ons dat er twee bruggen over de charente zijn, een met heel veel verkeer en gevaarlijk de pont metalic moeten we hebben.

Natuurlijk rijden we eerst naar de brug die we niet moeten hebben en blijven op een grote splitsing staan. De ene kant gaat naar de snelweg en de hoge brug, de andere kant is op is onbekend. Voor geen goud ga ik die brug over dus we nemen de weg waar we niet weten waar we uitkomen. 

Aan een paar wandelaars vragen we naar de metalic pont. We zijn er nauwelijks 5 minuten vandaan, wat een opluchting en wat een verrassing.

De ijzeren brug blijkt een soort platvorm voor fietsers en wandelaars te zijn van een bijzondere mecanodoos achtige constructie "pont transbordur"  heet hij en zweeft over het water als een veerboot. Wat een vinding

Het is een bezienswaardigheid, aan de overkant van de Charente is het een gezellige boel met terrasjes. Leuk en....de camping van Rochefort ligt nog geen 5 minuten fietsen  daar vandaan.

Grote supermarkt er vlakbij, dus hier komt de rustdag aan.





Verzonden vanaf