Voltroff -Arriance 46 km (totaal 707)
Door: Anne-Marie
Blijf op de hoogte en volg Hans en Anne-Marie
27 Augustus 2010 | Frankrijk, Parijs
Wat doen we in het maisveld???
De mist is om te snijden als we vertrekken en het is druk op de weg, veel grote landbouw wertuigen en wagens vol mest die ons rakelings passeren. Ik doe m n lichten aan.
Dan wordt Hans getroffen door een weg springende steen van onder een autowiel.Een voltreffer, midden op z n voorhoofd; Een bult en een beetje ontveld, gelukkig niet meer wel schrikken.De route is pittig vandaag, niets is plat maar altijd omhoog naar beneden en weer omhoog.
Menige zweetdruppel vloeit maar het is ook heerlijk, de stilte van de hoogte en de soms toch met veel bloemen getooide dorpjes. We komen weer menige fietsers tegen, allemaal bezweet van het zwoegen maar altijd een big smile op hun face.
We drinken koffie met Trees en Boudie uit Dieren, op weg naar Zwitserland, even gezellig kletsen . Dat maakt alles zo leuk die onverwachte ontmoetingenOp deze route is geen camping maar in Ariance eeen gedoogveldje naast het kerkhof en de kerk, er is water thats it en voor de rest het achter liggende maisveld in, noemen ze dat niet wild kamperen?
tegen de avond komen Milo en Rebecca ons weer gezelschap houden. Hans en Rebecca gaan de pruimenbomen in om de nodige vitamientjes bij elkaar te plukken en ik heb een leuk gesprek met Milo.
Het is stil in het dorpje alleen de kerkklok die elk kwartier luid houd ons zo nu en dan uit de slaap.
sMorgens om è uur zijn onze tassen alweer gepakt , de zon is ook al wakker en wij vertrekken om kwart over 8, weer een lekker dagje voor de boeg,
De mist is om te snijden als we vertrekken en het is druk op de weg, veel grote landbouw wertuigen en wagens vol mest die ons rakelings passeren. Ik doe m n lichten aan.
Dan wordt Hans getroffen door een weg springende steen van onder een autowiel.Een voltreffer, midden op z n voorhoofd; Een bult en een beetje ontveld, gelukkig niet meer wel schrikken.De route is pittig vandaag, niets is plat maar altijd omhoog naar beneden en weer omhoog.
Menige zweetdruppel vloeit maar het is ook heerlijk, de stilte van de hoogte en de soms toch met veel bloemen getooide dorpjes. We komen weer menige fietsers tegen, allemaal bezweet van het zwoegen maar altijd een big smile op hun face.
We drinken koffie met Trees en Boudie uit Dieren, op weg naar Zwitserland, even gezellig kletsen . Dat maakt alles zo leuk die onverwachte ontmoetingenOp deze route is geen camping maar in Ariance eeen gedoogveldje naast het kerkhof en de kerk, er is water thats it en voor de rest het achter liggende maisveld in, noemen ze dat niet wild kamperen?
tegen de avond komen Milo en Rebecca ons weer gezelschap houden. Hans en Rebecca gaan de pruimenbomen in om de nodige vitamientjes bij elkaar te plukken en ik heb een leuk gesprek met Milo.
Het is stil in het dorpje alleen de kerkklok die elk kwartier luid houd ons zo nu en dan uit de slaap.
sMorgens om è uur zijn onze tassen alweer gepakt , de zon is ook al wakker en wij vertrekken om kwart over 8, weer een lekker dagje voor de boeg,
-
27 Augustus 2010 - 14:11
Jan En Joke:
Goed om weer iets van jullie te horen. We begonnen ons ongerust te maken. Zo krijg je iedere dag een verslag en daarna werd het stil. Ik wilde toch weten wat er aan de hand was en heb Elly gebeld. Die kon ons geruststellen en vertellen dat de laptop kapot was. Ik heb nu begrepen dat er weinig internet cafes onderweg waren
Wat een belevenis dat fietsen. Leuk al die ontmoetingen en de verhalen. Dat is ook onze ervaring dat je regelmatig de zelfde mensen tegenkomt en daar een band meekrijgt.
707 km het einde komt inzicht.Ik hoop dat het beter weer bij jullie is want hier is het Herfst.
Is de bult bij Hans al weg.?
Rij voorzichtig en we kijken uit naar jullie volgende verhaal.
Jan en Joke
-
27 Augustus 2010 - 14:14
MARIAN RAADSCHELDERS:
HOI ANNEMARIE EN HANS
WAT ZIJN WE TOCH APETROTS OP JULLIE, SUPER HOOR. GA VOORAL ZO DOOR MET AL JULLIE AVONTUREN.WIJ ZITTEN OOK WEER BOORDEVOL NIEUWE PLANNEN, ALS WE MEER WETEN HOOR JE HET DIREKT.
HEEL VEEL PLEZIER NOG, WE DENKEN VAAK AAN JULLIE.
DIKKE KNUFFEL VAN ONS. -
27 Augustus 2010 - 15:38
Steinie:
Hoi beide,
Wat een pech, laptop stuk, maar er zijn ergere dingen! Ik moest ook aldoor aan jullie denken, wat zou er aan de hand zijn, gelukkig niets.
Wat een bewondering heb ik voor jullie, zijn jullie al op de helft?
En die foto van de bokkies, enig.
Heel veel succes met de rit en ik hoop dat jullie gauw aan de champagne bij broer zitten.
Liefs ons. -
27 Augustus 2010 - 18:53
Daphne:
Lieve twee,
Fijn dat weer een stukje hebben kunnen lezen.
We hebben natuurlijk wel contact maar het is toch wel heel erg leuk om jullie belevenissen onderweg te volgen!
Zo zijn we er een klein beetje bij.....
Ben super trots op jullie!
dikke knuffels -
27 Augustus 2010 - 20:45
Gerard:
Heel bijzonder als je op de kaart kijkt hoe ver jullie al zijn.Dit lokt wel erg maar zal niet zo gauw voor zo'n onderneming kiezen. Maar je weet maar nooit.Het was wel even schrikken Hans die steen tegen je hoofd. Ben erg benieuwd naar jullie verdere avonturen. -
02 September 2010 - 17:32
Cocky:
poeoeoeoh gelukkig hoor ik weer wat, ja ik weet, geen bericht is goed bericht maar nu las ik dat je laptop naar de eeuwige jachtvelden is, scheelt weer een kilo meetrappen!
A;s ik alles lees denk ik: wat heel erg fijn om te doen maar ik zou het echt niet kunnen daar fiets ik veel te weinig voor dus doen jullie dat maar voor mij dan.
goeie reis en tot het volgende verslag. -
02 September 2010 - 17:39
Cocky:
ha ha een dubbelverhaal, moet kunnen. aangezien ik 5 dagen zonder internet heb gezeten was ik bang iets gemist te hebben maar dat is denk ik niet het geval.
Hoe lang gaan jullie nog door of keren jullie straks om voor de herfst echt begint? Nou ja begint, bij mij was een zwembad voor de deur, dus blijf nog maar even weg! Goeie reis gr. cocky
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
