van Tarassac naar Alignan du Vent

16 augustus dinsdag 59 km.
Tarassac ligt direct aan het begin van de Gorges de L'Orb dus we rijden meteen de gorge in. De weg blijft een tijd hoog boven de rivier lopen waardoor je het zicht erop mist. De kreten van een stel vroege kano vaarders die een stroomversnelling moeten nemen laten ons even afstappen om een foto te nemen. De gorge is meer begroeid en toont daardoor liefelijker en minder ruig dan die van de l'herault.
In Roquebrun stoppen we even, er staat een tafeltje met heerlijke bakken druiven voor 1,50 per bak. Die laten we niet aan onze neus voorbij gaan, ze smaken zoals ze eruit zien vol en zoet,mmmmmm.
Roguebrun is een klein gezellig plekje er zijn twee campings en bij de brug is een strand om te zwemmen.heel veilig voor kinderen. Ziet er leuk uit, moeten we onthouden.
Vandaar uit naar Murviel le Beziérs, de gorge houdt hier op en we fietsen door de vallei van de Orb. We vinden een mooi aangelegde pic-nic plek aan de rivier waar het water zich langs witte rotsblokken perst. Jonge mensen met rubber bootjes lopen stroomopwaarts om even later langs te schieten door de kleine stroom versnellinkjes. Wij eten een broodje en genieten van de leuke tafreeltjes.
Na al dat moois is het even slikken, fietsen we door vrij saai landbouw gebied met lange rechte wegen, geen schaduw gevende bomen dus we smelten bijna van de hitte. Het is al dagen erg heet in deze streek. Er zijn kennelijk modderstromen naar beneden gekomen tijdens de donderbui van eergisteren, schuivers zijn bezig de wegen vrij te maken. Het is ook geen gebied waar je een camping aan zal treffen. We doen plaatjes aan als Thezan les Beziérs en Lieuran les Beziérs om uiteindelijk in Alignan du Vent aan te komen.
Er is een kleine camping die op een geweldig mooie plek blijkt te liggen, een heuvel met rondom fantastisch uitzicht over de vallei van de Orb. We zitten tot 12 uur s'nachts voor ons tentje te genieten van de rust en de sterren boven ons. Camping zelf is eenvoudig heeft wel een zwembad en de sfeer is bijzonder hartelijk. Er staan een paar Nederlanders die hier al jaren komen. Paul een masseur uit Amsterdam neemt s' morgens brood voor ons mee uit het dorp en weigert daarvoor geld aan te nemen, omdat hij het zo geweldig vindt dat wij fietsen. Door de leuke gesprekken met verschillende mensen komen we de volgde dag pas om half twaalf weg. Ook is ons Liesje, onze oudste kleindochter jarig, dus bel haar om haar te feliciteren met haar 20ste verjaardag.