We fietsen nog wat verder

20 juli,woensdag
Na 6 dagen Rome vinden we het allebei meer dan genoeg.
Hoe mooi Rome ook is we hebben het wel gezien.Druk,druk en de contrasten tussen arm en rijk zijn schrijnend.zoveel zwervers ,bedelaars,alcohollisten en mensen die van alles aan je willen slijten, ik kan er moeilijk tegen.
We fietsen naar het station Termini, midden in Rome.Het eerste stuk nog rustig fietspad langs de Tiber,een wielrenner waarschuwt ons voor het naar zijn idee levensgevaarlijke verkeer in Rome.Volgens hem zijn de Romeinen gestoord in hun gedrag naar fietsers.
Heel lief , wil hij wel voor ons uit fietsen om de weg te wijzen. We slaan het af want we hebben een goede route.
1,5 km voor het station stappen we af en lopen het laatste stukje. Het is echt een gekkenhuis.loeiende sirenes,bussen, rijen dikke auto's en even zovele scooters. Ik zie mezelf daar niet tussen fietsen hoor.
Gelukkig nog maar een klein eindje.
We willen om Rome uit te komen een stukje treinen ,naar Grosetto en vandaar naar de haven van Piombino fietsen.
Gelukkig gaat het treinen prima,we hadden ons al georienteerd. De trein heeft een lage instap,wij blij,helaas wacht ons in de trein nog een verrassing,daar moeten we alsnog een trappetje op om de fietsen in een speciaal compartiment te zetten.We hebben even tijd dus niet erg. In Grosetto ligt het even anders om buiten te komen moeten we naar beneden en weer naar boven. Met veel passen en meten weten we mijn fiets in een klein liftje te krijgen, naar beneden gaat goed maar in de volgende lift zit ik boven helemaal klem. De uitgang is smaller dan beneden.Ik krijg hulp van een conducteur,m'n tassen moeten eraf en de fiets verticaal, dan kan ik eruit. Hans, nog beneden hoorde het gerommel en was zijn eigen fiets al via de trap omhoog aan het duwen.Pff, toch nog een heel gedoe.
Eenmaal.buiten gaan we eerst wat drinken en daarna fietsen we over een rustig fietspad de 12 km naar Marina di Grosetto.We genieten van de weergekeerde rust als we door het groen rijden
Marina de Grosseto is een echte badplaats,levendig,volle stranden en ook de camping Rosmarin staat vol vaste gasten,voornamelijk Italianen die een jaarplaats hebben. Het toegewezen plekje is niet meer dan een parkeer strookje langs de rand van de camping,27 euro, maar het is wel leuk om tussen dat Italianse drukke gedoe te zitten.

De volgende dag fietsen we 73 km naar de haven van Piombino.volgens internet en ook de kaart kunnen we daar de ferrie naar Corsica nemen.
Het is weer behoorlijk warm en er moet ook over twee bergen geklommen worden.
Prachtig uitzicht over haventje en diep blauwe zee. IN Follonica gaan we aan het strand zitten lunchen.
Na Follonica nog 18 km over drukke weg naar de haven,hoge viaducten en hoe langer hoe drukker, het idee straks op de boot te zitten en een paar uur lekker te kunnen uitrusten maakt alles goed. Het pakt iets anders uit.
De ferrie naar Corsica is met ingang van dit jaar opgeheven en vertrekt alleen nog vanuit Livorno,80 km verder. Balen dat we doen.
Fietsend redden we dat niet meer, toch nog beetje mazzel, in de haven is een trein station en van daar uit kunnen we met d trein naar Livorno,1 x overstappen. We krijgen ervaring in het treinen met fiets.
Het is al een uur of 7 als we in livorno aankomen en moeten we een betaalbaar hotel vinden. Camping is er niet.
Hotel Citta vraagt 100 euro voor een kamer, nou echt niet, als Hans weg loopt wordt gevraagt wat hij wel wil betalen. Niet meer als 60, zegt Hans, okè ook goed,wel handje contantje.mooie drie persoons kamer met badkamer tv en airco.

LIVORNO-BASTIA

De volgende morgen naar de haven, tijd zat want de boot vertrektom 2 uur. De haven is groter dan we dachten dus toch nog zoeken naar de juiste gate voor Corsica.
Heerlijk dat we zo tijdig zijn, anders wordt het stressen tegen de klok en daar kan ik echt niet tegen.
De ferrie komt veel te laat binnen zodat we niet om twee maar om drie uur vertrekken.
Niet erg voor ons maar voor de rijen auto's in de brandende zon iets minder.
De ferrie heeft een zwembad dus de oververhitte kindjes in de auto's kunnen lekker afkoelen.
De overtocht is snel en relaxed en om half 8 staan we in het centrum van Bastia. Alles weer in het frans,lekker vertrouwd,kunnen we toch wat beter verstaan dan Italiaans.
Omdat het laat is nemen we de eerste de beste camping, 5 km langs CapeCorse omhoog. Ontmoeten daar weer een jong stel die we de avond ervoor in Livorno tegen kwamen.
Gezellige ontmoeting.
De volgende dag rijden we wat verder langs de kustweg op zoek naar een andere camping, het is een prachtige weg, stijgt langzaam en heeft schitterende uitzichtpunten. Helaas wel druk en smal en geen afrastering langs de afgronden. Ik heb de neiging midden op de weg te gaan rijden, ook niet handig op een smalle slingerende bergweg met tegemoet komend verkeer. Het gaat goed , op camping Caisola aangekomen is de wind gaan aan wakkeren en worden we gewaarschuwd dat de wind gevaarlijk hard gaat worden en fietsen over de cape word afgeraden.
Nou het is een mooie camping en we blijven lekker even een paar dagen vakantiehouden. Laat die wind dus maar komen..........en hij komt, Giert de hele nacht als een razende . Ondanks dat slapen we heerlijk.