Laatste dagen Bangkok en op weg naar Brisbane

Bangkok- 30 en 31 januari.
Onze laatste twee dagen Bangkok , we willen nog even door Koh San Road en de straatjes erom heen slenteren , bespreken het vervoer voor de 31ste naar de luchthaven en storten ons dan nog even in het kleurrijke Thaise leven.
Ook willen we nog het Grand Palace en de Boeddha van smaragd gaan bekijken waar we eerder niet naar binnen konden vanwege een feestdag voor alleen boedhisten.
Omdat dit de twee grootste en zo niet heiligste bezienswaardigheden in Bangkok zijn, kunnen we Bangkok niet verlaten zonder deze te hebben bewonderd.
We gaan al vroeg op weg.
Het is warm en de kledings voorschriften zijn, géén blote armen, géén blote knieën en ook geen open schoenen .
Vrije tijds kleding en te weinig bedekte lichaamsdelen wordt als gebrek aan respect ervaren en de kans is groot dat je dan wordt geweigerd.
Het is erg heet,we nemen de boottaxi en zijn er in een wip.
Vlakbij het Grand Palace worden we weer aangesproken door een keurig geklede heer die wil weten waar we vandaan komen,enz. enz. dit keer zijn we op onze hoedde want we kennen de truckjes van dit soort heertjes inmiddels.
Het Grand Pallas???? O nee hoor dat gaat niet ,alleen voor Boedhisten vandaag, heel jammer maar hij kan ons wel ergens anders heen brengen ,Zijde en zilverfabrieken een paar tempels die op de route liggen kunnen kan ook nog .
We stappen resoluut verder en hij druipt af. Even later kunnen we gewoon het Grand Palace binnen gaan.
Waarschijnlijk zijn we de eerste keer ook voor de gek gehouden.
Maar goed we hadden nog een second chance.

De Boeddha van smaragd is de belangrijkste Boeddha van heel Thailand ook al is hij maar 65 cm groot.
Hij staat in de Tempel "Wat Phra Kaeo" binnen de muren van het koninklijk palleis.
Het is ooit gestolen door de Laotiaanse troepen en er is flinke strijd geleverd om het weer terug te krijgen.
De kleine , maar o zo heilige Boeddha zit heel hoog op een gouden berg en je moet goed kijken wil je hem zien.
Het is verboden foto's te maken en daar wordt scherp op gelet , jammer voor die suppoosten er worden toch heel sneeky foto's genomen.
Hans die nonchelant z'n camera om z'n nek heeft hangen en hem met een hand vasthoud, wordt verwittigd z'n hand daar weg te halen, ja ze zijn ook niet gek, ook zij kennen de truckjes.
As we de belangrijkste heiligheden bekeken hebben en een paar musea's ,snakken we naar verkoeling, het water loopt langs m'n rug , we vinden verkoeling door een tochtje te maken in een longtail bootje over de Klhongs.
Het is onze laatste middag in Thailand, vanavond vertrekken we naar Australie.
We varen langs de gammele huisjes en vrouwtjes in kleine bootjes vol met souveniers komen langszij, proberen nog wat van hun waren aan ons te slijten.
Op een stenen rand liggen twee kleine krokodilletjes te genieten van de zon.
Het een mooie afsluiting van deze maand Thailand,we hebben ervan genoten en waar we met enorm veel plezier aan terug zullen blijven denken.

We staan op de afgesproken tijd in de hal van ons hotel te wachten op het busje,het komt maar niet opdagen , na verloop van tijd stappen we maar eens op iemand van het personeel af.
Er is iets mis gegaan met de afspraak, de vorige dag heeft het busje op ons staan wachten, een dag te vroeg dus, nu we hem nodig hebben komt hij niet.
Na wat heen en weer gebel zal hij ons alsnog om 8 uur op komen halen, gelukkig zijn we dan nog ruim op tijd op het vliegveld




1 februari 2013 Brisbane, Australië

Deze maand is omgevlogen, het was mooi en boeiend en nu dan naar het land van Os, Down Under of No Worry, hoe je het maar noemen wil, AUSTRALIË
Spannend want nu is bijna het grote moment gekomen dat ik m'n broer na al die jaren weer terug zal zien.
Een geweldige gedachte want er zijn 53 jaar verstreken nadat we elkaar voor het laatst zagen.
De vliegreis verloopt lekker rustig en 12 uur later, om 12 uur Australische tijd landen we in Brisbane.
De controles zijn streng om het land binnen te komen moet je eerst een lange lijst vragen beantwoorden, over waar je geweest bent in de afgelopen maand, wat je in Australie gaat doen en of er geen verboden zaken in je bagage zitten.
Wel 3x is er iemand die je paspoort controleert , daarna zet je al je bagage naast elkaar op een rode loper en blijft er naast staan , ja daar is ie dan, de hashhond, snuffelend langs tassen en koffers , langs broeken en blote voeten doet hij zijn werk en........hij gaat zitten bij iemand een stukje verderop.
Zijn neus is scherp en hij heeft iets geroken.
De hond wordt geprezen en beloond en een jonge man moet met zijn bagage met de douane meekomen.
Hoop voor hem dat het vals alarm is anders is hij nog niet jarig.
Wij mogen door en ja daar is onze verrassing.
Mijn broer, na al die jaren, daar staat hij dan, met zijn armen uitgestrekt loopt hij naar de hekken en over de hekken heen omhelzen wij ekaar.
Geweldig wat een moment , een dikke grijns op onze gezichten wat is dit mooi!!!
Een deel van zijn familie, vrouw, dochter kleindochter en de man van zijn dochter staan lachend achter hem en we lopen gauw om de hekken heen om iedereen te begroeten.
Het is geweldig , opeens is daar een hele familie die gelijkenissen heeft met jou, dezelfde genen heeft en onlosmakelijk met jouw verbonden is. Heel ontroerend .